Haat en zingeving

Haat als onderdeel van zingeving.
Zingeving wordt vaak geassocieerd met het goede het verhevene, bv liefde. Het is echter evenzeer gekoppeld aan wat als negatief geldt bijvoorbeeld de haat.
Samenvatting
We hebben de haat te zeer nodig om te kunnen overleven. Zoals we de liefde niet kunnen uitbannen, zo kunnen we ook haat niet uitbannen, want net als de liefde bindt haat mensen in hun strijd om het bestaan. Hier wordt een poging gedaan tot begrip van de sociogenese van de haat. Haat komt voort uit condition humaine, bij wie de instincten voor een deel hebben plaats gemaakt voor een voor-stellingsvermogen. Wij mensen leven in een - labiel- systeem van voorstellingen en beteke-nissen, met een - labiele - identiteit. Dit systeem geeft aan met wie wij ons verwant kunnen en mogen voelen. Dat geeft vastigheid. Maar de onzekerheid blijft. Daarom is er voortdurend behoefte aan een versterking van we-reldbeeld en identiteit. Dit kan ook door vast te stellen, wat wij niet zijn, voor wie wij geen genegenheid, maar juist het tegendeel ervan moeten zien op te brengen. Met andere woorden, liefde versterkt onze identiteit, maar haat ook. Haat misschien nog in sterkere mate, en in ie-der geval op een gemakkelijker manier. Liefde en haat moeten gezien worden als een welhaast noodzakelijk correlaat van de mense-lijke onzekerheid ten aanzien van het bestaan. Deze liefde en haat krijgen vaak een boven-menselijke, vaak goddelijke sanctie, ze wordt geobjectiveerd en geïnstitutionaliseerd. Ze wor-den een onderdeel van de cultuur. De liefde en de haat worden doorgegeven bij de opvoeding. De slechtheid, de verwerpelijkheid van de ander wordt dan ervaren als een natuurlijke en een noodzakelijke. Dat het hier om menselijke constructies gaat, wordt vergeten. Dat inzicht zou ook niet erg op prijs worden gesteld, want het zou de twijfel maar weer doen toenemen